Hierbij een korte blik in het leven van Nader, een trouwe bezoeker van het Huis van Vrede. Tijdens de diensten blijkt hij telkens weer een echt talenwonder. Hij vertaald regelmatig van het Arabisch naar het Nederlands of Engels of van het Nederlands naar Arabisch.
Hier zijn verhaal:
Ik kom uit de stad Homs in Syrie en ben geboren in het jaar 2002.
In 2022 was het mij gelukt om een studiebeurs te krijgen. Dit is best bijzonder want alleen de beste studenten komen hiervoor in aanmerking. Met deze studiebeurs ben ik computer science gaan studeren in Hongarije. Echter al na een paar maanden werd de studiebeurs stop gezet vanwege geld tekort. Zonder deze studiebeurs lukte het mij zelfs met een aantal bijbaantjes niet om het financieel rond te krijgen, en moest mijn studie helaas stopzetten.
Hierdoor stond ik voor een dilemma: als ik terug zou gaan naar Syrie zou ik de dienstplicht moeten vervullen en betrokken worden in de oorlog. (Deze burgeroorlog tussen het regeringsleger van president Assad en rebellen duurt al meer dan 13 jaar en heeft al honderdduizenden levens gekost.)
Deelnemen in het leger van Assad was voor mij geen optie en besloot dus in Europa te blijven.
Op dat moment had ik nog een visum om in Hongarije te verblijven en kon dus vrij door de Schengenlanden reizen. Het was niet mogelijk om in Hongarije te blijven en de keuze kwam als snel op Duitsland of Nederland. Na wat onderzoek kwam ik erachter dat het in Nederland als asielzoeker meer mogelijkheden te zijn om te studeren en toegankelijker is als je Engels spreekt en koos dus voor Nederland.
En zo ben ik in februari 2023, per trein aangekomen in Nederland en heb hier asiel aangevraagd.
Momenteel volg ik een schakeljaar aan de Erasmus universiteit in Rotterdam. Dit is een schakeljaar speciaal voor hoger opgeleide vluchtelingen, waarin intensieve taalstudie en voorbereidende vakken worden gegeven zodat ik zo snel mogelijk kan beginnen aan de universiteit waar ik in de komende jaren exacte studie hoop te gaan volgen.
Ik ben geboren in een christelijk gezin in de Grieks Orthodoxe traditie. Bij mijn ouderlijk huis was een kerk in de buurt en ook heb ik op een christelijk school gezeten (de inhoud van het onderwijs wordt overigens door de regering bepaald, dus christelijk betekend met name dat de school verbonden is met een kerk en de normen en waarden op school geïnspireerd zijn op het christendom).
In de kerk waarin ik ben op gegroeid, Grieks Orthodox, gaat het er heel anders aan toe tijdens de dienst dan hier in de Huis van Vrede dienst.
De liturgie is heel bepalend, in de kerk zijn veel iconen, alleen zang zonder instrumenten en er wordt wierook en kaarsjes gebrand etc. Dat mis ik nu wel, de sfeer is heel anders.
Sinds kort is mijn vader ook hier, ik woon met hem samen met hem in het AZC in Middelburg (hij heeft nog geen verblijfsvergunning). Hij is hierheen gekomen omdat het leven in Syrië steeds moeilijker wordt door de oorlog, de aardbeving en alles wat daaruit volgt. Een bombardement op de olieraffinaderij waar hij werkte was hem al bijna fataal geweest.
Zeker voor minderheden zoals christenen is er steeds minder ruimte. Christenen worden steeds minder geaccepteerd in het dagelijks leven. Omdat wij in de ogen van de (moslim)bevolking 3 goden aanbidden. De ideologie van de bevolking wordt steeds meer beïnvloed door de oorlog en alles wat er in het land en omliggende landen gebeurd. Alles wordt steeds intenser en agressiever met meer onderlinge haat.
Terugkeren is voor mij niet mogelijk, als ik terugkom wordt ik gearresteerd omdat ik niet in dienst heb gezeten. Hoewel ik Syrië heb verlaten op legale manier, ik wordt gezien als een verrader.
Ik heb nu voor 5 jaar een verblijfsvergunning, tot 2028. In die tijd hoop ik zo veel mogelijk te studeren om daarna werk te zoeken en mij hier in te kunnen zetten voor de samenleving. |
